Ετερογενής και σύνθετη διαταραχή, με επιπτώσεις στην αναπαραγωγή και τον μεταβολισμό
Η παθοφυσιολογία εμπλέκει διαταραχή στην έκκριση γοναδοτροπινών, λόγω μειωμένου υποθαλαμικού feedback στα στεροειδή του φύλου, αλλαγή στη μορφή και λειτουργία των ωοθηκών και αλλαγή της δράσης της ινσουλίνης σε πολλούς ιστούς στόχους
To 2003 ορίστηκε ότι η διάγνωση θα πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον δύο από τα κάτωθι διαγνωστικά κριτήρια
1. κλινική ή βιοχημική υπερανδρογοναιμία
2. ολιγο/ανωορρηξία
3. εικόνα πολυκυστικών ωοθηκών
Γυναίκες με PCO έχουν αυξημένο κίνδυνο αναπαραγωγικής και μεταβολικής δυσλειτουργίας
Για την σωστή διάγνωση θα πρέπει να αποκλεισθούν άλλες ενδοκρινοπάθειες όπως η μη κλασσική υπερπλασία των επινεφριδίων, το σύνδρομο Cushing, όγκοι που παράγουν ανδρογόνα και φαρμακευτική υπερανδρογοναιμία. Επίσης να αποκλεισθεί θυρεοειδική νόσος, υπερπρολακτιναιμία και κύηση
Aξιολόγηση των χαρακτηριστικών
Υπερτρίχωση: είναι η υπερβολική τελικού μεγέθους τρίχα με κατανομή άρρενος. Επιδεινώνεται από αυξημένα επίπεδα ανδρογόνων και μετατροπή της τεστοστερόνης (Τ) σε διυδρο-τεστοστερόνη (DHT) με τη δράση της 5-α ρεδουκτάσης και δράση στην τριχοσμηγματογόνο μονάδα. Ενεργοποιείται ο υποδοχέας των ανδρογόνων και μετατρέπει τη λεπτή τρίχα σε τρίχα τελικού μεγέθους. Συμμετέχουν και άλλοι αυξητικοί παράγοντες όπως οι κυτοκίνες
Βιοχημική υπερανδρογοναιμία: μέτρηση τεστοστερόνης (Τ) και SHBG, DHEAS (μπορεί να είναι αυξημένη σε ασθενείς με φυσιολογική Τ, δείκτης επινεφριδιακής υπερανδρογοναιμίας, στις γυναίκες με PCO σχετίζεται με ινσουλινο/αντίσταση, και μπορεί να βρεθεί μεμονωμένα αυξημένο χωρίς σαφή κλινική σημασία)
Απεικόνιση: ΥΗΓ : μορφολογία και μέγεθος
Σύμφωνα με τα κριτήρια του Rotterdam του 2004 ορίζεται ως PCO η παρουσία 12 ή περισσοτέρων ωοθυλακίων, 2-9 mm σε διάμετρο και/ ή αυξημένο όγκο ωοθηκών >10 ml σε τουλάχιστον μία ωοθήκη . Η MRI ωοθηκών μπορεί να εντοπίσει μικρότερα ωοθυλάκια αλλά χρησιμοποιείται πρόσφατα μόνο για έρευνα
Η αντι-Μυλλέρια ορμόνη (ΑΜΗ), προέρχεται κυρίως από τα κοκκιώδη κύτταρα των ωοθυλακίων, τα αυξημένα της επίπεδα σε γυναίκες με PCO σημαίνουν αυξημένο αριθμό θυλακίων και υπερέκκριση των κοκκιωδών κυττάρων, σχετίζεται θετικά με LH και Τ και αρνητικά με το ΒΜΙ, αλλά υπάρχουν διαφορές στο PCO που αντικατοπτρίζουν την ετερογένεια του συνδρόμου
Η παθοφυσιολογία εμπλέκει διαταραχή στην έκκριση γοναδοτροπινών, λόγω μειωμένου υποθαλαμικού feedback στα στεροειδή του φύλου, αλλαγή στη μορφή και λειτουργία των ωοθηκών και αλλαγή της δράσης της ινσουλίνης σε πολλούς ιστούς στόχους
To 2003 ορίστηκε ότι η διάγνωση θα πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον δύο από τα κάτωθι διαγνωστικά κριτήρια
1. κλινική ή βιοχημική υπερανδρογοναιμία
2. ολιγο/ανωορρηξία
3. εικόνα πολυκυστικών ωοθηκών
Γυναίκες με PCO έχουν αυξημένο κίνδυνο αναπαραγωγικής και μεταβολικής δυσλειτουργίας
Για την σωστή διάγνωση θα πρέπει να αποκλεισθούν άλλες ενδοκρινοπάθειες όπως η μη κλασσική υπερπλασία των επινεφριδίων, το σύνδρομο Cushing, όγκοι που παράγουν ανδρογόνα και φαρμακευτική υπερανδρογοναιμία. Επίσης να αποκλεισθεί θυρεοειδική νόσος, υπερπρολακτιναιμία και κύηση
Aξιολόγηση των χαρακτηριστικών
Υπερτρίχωση: είναι η υπερβολική τελικού μεγέθους τρίχα με κατανομή άρρενος. Επιδεινώνεται από αυξημένα επίπεδα ανδρογόνων και μετατροπή της τεστοστερόνης (Τ) σε διυδρο-τεστοστερόνη (DHT) με τη δράση της 5-α ρεδουκτάσης και δράση στην τριχοσμηγματογόνο μονάδα. Ενεργοποιείται ο υποδοχέας των ανδρογόνων και μετατρέπει τη λεπτή τρίχα σε τρίχα τελικού μεγέθους. Συμμετέχουν και άλλοι αυξητικοί παράγοντες όπως οι κυτοκίνες
Βιοχημική υπερανδρογοναιμία: μέτρηση τεστοστερόνης (Τ) και SHBG, DHEAS (μπορεί να είναι αυξημένη σε ασθενείς με φυσιολογική Τ, δείκτης επινεφριδιακής υπερανδρογοναιμίας, στις γυναίκες με PCO σχετίζεται με ινσουλινο/αντίσταση, και μπορεί να βρεθεί μεμονωμένα αυξημένο χωρίς σαφή κλινική σημασία)
Απεικόνιση: ΥΗΓ : μορφολογία και μέγεθος
Σύμφωνα με τα κριτήρια του Rotterdam του 2004 ορίζεται ως PCO η παρουσία 12 ή περισσοτέρων ωοθυλακίων, 2-9 mm σε διάμετρο και/ ή αυξημένο όγκο ωοθηκών >10 ml σε τουλάχιστον μία ωοθήκη . Η MRI ωοθηκών μπορεί να εντοπίσει μικρότερα ωοθυλάκια αλλά χρησιμοποιείται πρόσφατα μόνο για έρευνα
Η αντι-Μυλλέρια ορμόνη (ΑΜΗ), προέρχεται κυρίως από τα κοκκιώδη κύτταρα των ωοθυλακίων, τα αυξημένα της επίπεδα σε γυναίκες με PCO σημαίνουν αυξημένο αριθμό θυλακίων και υπερέκκριση των κοκκιωδών κυττάρων, σχετίζεται θετικά με LH και Τ και αρνητικά με το ΒΜΙ, αλλά υπάρχουν διαφορές στο PCO που αντικατοπτρίζουν την ετερογένεια του συνδρόμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου